Je opent je ogen en ziet in eerste instantie niks anders dan gekleurde vissen. Het is aardedonker in de kleine ruimte. Je hoort een vreemd gedempt gebonk en zacht gehijg. Het duurt even voordat je je realiseert dat jij en je vrienden je op grote diepte onder water bevinden. Dan komen er flarden uit je geheugen terug… Er was een heftige ruzie met de verkoper over een oude onderzeeër die jullie samen wilden kopen om op te knappen. Aangekomen bij de oude havenloods, kwamen jullie erachter dat de onderzeeër in een zeer slechte staat verkeerde en het de afgesproken 1.2 miljoen euro in contanten absoluut niet waard was. Voordat jullie het goed en wel door hadden werd er geschreeuwd “Geef het geld!” Er ontstond een worsteling waarbij de vermomming van de verkoper af viel. “Dat had je beter niet kunnen doen. Nu moet ik jullie wel vermoorden!” riep hij nog… Jullie schrikken als er plotseling een alarm afgaat in de onderzeeër en er een harde barse stem klinkt: “Noodprocedure in werking gesteld, ontgrendel onmiddellijk de nooddeur.” En een paar seconden later “Laatste waarschuwing! Nog 15 min zuurstof.” … “Laatste waarschuwing! Nog 15 min zuurstof.” Gelukkig gaat de noodverlichting aan. Je kijkt direct op je horloge, het is zeventien over twee. En dan is daar een laatste flard herinnering van de oude havenloods: een harde knokige vuist komt met hoge snelheid op je gezicht af… bam!